ေမာင္မျမင္ႏိုင္တဲ့ကၽြန္မခ်စ္ျခင္း

မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းက ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းထက္ ပိုမ်ားတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္မရဲ႕ပတ္၀န္းက်င္မွာ ခဏခဏျမင္ေတြ႕ခဲ့ေပမယ့္ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္ အဲဒီ့ေလာက္အထိ လူတစ္ေယာက္ကို ခ်စ္မိသြားလိမ့္မယ္လို႕ ကၽြန္မဘယ္တုန္းကမွ မေတြးထားမိခဲ့ဘူး။ ကၽြန္မဆိုတဲ့မိန္းမက ကိုယ့္ကို ဂရုတစိုက္ရွိတာကိုပဲ လိုခ်င္တာေလ။ ကၽြန္မကိုယ္တုိင္ကလည္း ကၽြန္မခ်စ္တဲ့သူေတြကို ဂရုတစိုက္ရတာ ႏွစ္သက္တယ္။ ကၽြန္မရဲ႕ မိဘ၊ ေဆြမ်ဳိးအသိုင္းအ၀ိုင္းနဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြက ကၽြန္မကို ဂရုစိုက္ခဲ့ၾကတယ္။ ေမာင္ဆိုတဲ့ ကၽြန္မခ်စ္သူကလဲြရင္ေပါ့………………………
ေမာင္နဲ႕ကၽြန္မက ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြေပါ့။ ေမာင့္ကို ကၽြန္မက အရင္ဆံုးစခ်စ္ခဲ့တာပါ။ ေမာင္က သူ႕ေကာင္မေလးနဲ႕ျပတ္သြားၿပီး ၂လခဲြ အၾကာမွာ ကၽြန္မကို ခ်စ္တယ္လို႕ဖြင့္ေျပာတယ္။ ကၽြန္မကလည္း ေမာင့္ကို ခ်စ္တယ္လို႕အေျဖျပန္ေပးၿပီး ေမာင္က ကၽြန္မရဲ႕ ရည္းစားဦးနဲ႕ အခ်စ္ဦးတစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္ေလ။ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုး အ့ံၾသေလာက္ေအာင္ကို ကၽြန္မေမာင့္ကို ခ်စ္ခဲ့တယ္ေလ။ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေျပာတယ္ နင္အရမ္းခ်စ္မျပနဲ႕တဲ့။ နင္ကိုသူက အႏိုင္ယူလိမ့္မယ္တဲ့။ အဲဒီလိုေျပာခဲ့ၾကေပမယ့္ ေမာင့္ေၾကာင့္ ကၽြန္မရဲ႕ အရင္တုန္းက ရွိခဲ့တဲ့ မာနေတြ၊ အျပဳအမူေတြ၊ စိတ္ထားေတြ အကုန္ ေျပာင္းလဲသြားခဲ့တယ္။ ေမာင္လည္း အေတာ္အသင့္ေျပာင္းလဲခဲ့တယ္လို႕ ကၽြန္မထင္ခဲ့ၿပီး အရမ္းကို ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မအျမင္ေတြမွားခဲ့တယ္လို႕ ေျပာရမယ္။ ေမာင္က ကၽြန္မကို အရမ္းခ်စ္တယ္လို႕ ကၽြန္မထင္ခဲ့တာေတြအားလံုးဟာ ေမာင့္ရဲ႕ စကားတစ္ခြန္းနဲ႕ ပ်က္ျပယ္သြားခဲ့တယ္ေလ။ အဲဒီ့စကားကို ေမာင္က လြယ္လြယ္ပဲေျပာထြက္ခဲ့တာကို ကၽြန္မအရမ္းလည္း အံ့အားသင့္ခဲ့ရသလို ရင္လည္းနာခဲ့တယ္။ အေခ်ာ့ခံခ်င္လို႕ စိတ္ေကာက္ျပေနတဲ့ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ကို အဲဒီလို စကားမ်ဳိး ေျပာထြက္ရက္တဲ့ ေမာင့္ကိုလည္း ကၽြန္မမုန္းခ်င္ေပမယ့္ မုန္းလို႕မရခဲ့ပါဘူး။ ေမာင္က ကၽြန္မကိုေျပာဖူးတယ္။ စိတ္မဆိုးစိတ္မေကာက္နဲ႕တဲ့ သူက မေခ်ာ့တတ္ဘူးတဲ့။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကၽြန္မေတြးမိတယ္ စိတ္ေကာက္မိတဲ့ ကၽြန္မအမွားပါပဲလို႕ေလ။ တစ္ဦးကို တစ္ဦးခ်စ္မိတဲ့အခါ သူတို႕ဆီမွာရွိတဲ့ မာနေတြဟာ ေလ်ာ့ပါးသြားမယ္လို႕ ကၽြန္မယံုၾကည္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္လည္း မာနဆိုတာ သိပ္မရွိေတာ့တာေၾကာင့္ ေမာင္လည္း ကၽြန္မလိုပဲလို႕ထင္ျမင္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မထင္တာေတြအားလံုးလဲြေနခဲ့တယ္ေလ။ ေမာင္က သူ႕မာနကိုလံုး၀မေလ်ာ့ခဲ့ပါဘူး။

ကၽြန္မေမာင့္ကို အရမ္းခ်စ္တာ ေမာင္သိလားမသိလားေတာ့ ကၽြန္မ မေတြးတတ္ေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မရဲ႕ အခ်စ္ဆံုးသူငယ္ခ်င္းနဲ႕ ရုံးက အစ္မေတြကေတာ့ ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ သူတို႕ေၾကာင့္ပဲ ေမာင္နဲ႕ကၽြန္မ ခ်စ္သူေတြဘ၀ကို ျပန္ေရာက္ခဲ့ရတယ္။ ကဲြအက္သြားတဲ့ ဖန္ခြက္တစ္ခြက္ကို ဘယ္လိုျပန္ဆက္ဆက္ အက္ေၾကာင္းကေတာ့ ရွိေနတယ္ဆိုတာ အရမ္းမွန္တယ္။ အခုေနာက္ပိုင္း ေမာင့္္ကို ကၽြန္မျမင္ရရင္ အလိုလုိငိုခ်င္မိတယ္။ ႏွစ္ေယာက္အတူတူထုိင္ေနေပမယ့္ ေမာင့္စိတ္က ကၽြန္မဆီမွာ ရွိမေနခဲ့ဘူးေလ။ အရင္တုန္းက ရခဲ့တဲ့ ဂရုစိုက္မႈ အနည္းငယ္ဟာလည္း ေပ်ာက္ကြယ္ကုန္ပါေရာ။ ကၽြန္မအရမ္းကိုခံစားရတယ္။ ဒါေတြကို ေမာင္က သိမွာလည္း ဟုတ္သလို ခံစားတတ္မွာလည္းမဟုတ္ပါဘူး။ ေမာင္ကေျပာတယ္ “နင္ျဖစ္ခ်င္တာကိုေျပာျပေပါ့တဲ့ မေျပာရင္ဘယ္လိုလုပ္ငါကသိမွာလဲတဲ့” ကၽြန္မ ေမာင့္ေရွ႕မွာ မ်က္ရည္မက်မိေအာင္ ထိန္းထားၿပီး ၿပံဳးၿပံဳးေလးေနႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္မ သူ႕ေရွ႕မွငိုလည္း သူက ေခ်ာ့မွာမဟုတ္ဘူးဆိုတာသိေနလိ္ု႕ေလ။ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းက ေျပာတယ္ နင့္အစားငါစိတ္အရမ္းပင္ပန္းတယ္တဲ့။ ကၽြန္မကေတာ့ အဲဒါေတြကို ခ်ဳိၿမိန္တဲ့ ဒုကေတြပဲလို႕ ခံယူထားပါတယ္။ ကၽြန္မေမာင့္ကို လြယ္လြယ္နဲ႕ စြန္႕လႊတ္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေမာင္က ကၽြန္မကို လံုး၀မခ်စ္ေတာ့ဘူးလို႕ ေျပာလာခဲ့ရင္္ေတာင္ ကၽြန္မေမာင့္ကို ………………………….၊