ကၽြန္မရဲ႕အခ်စ္အေၾကာင္း

ဒီတခါေတာ့ အခ်စ္အေၾကာင္းနည္းနည္းေျပာခ်င္တယ္။ စက္ရုပ္လို႕ ကြၽန္မသူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္က ကြၽန္မကို ေနာက္တတ္လို႕ပါ။ သူေနာက္ေနတာကိုသိေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာမခံခ်င္ဘူး။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ကြၽန္မလည္း ခံစားတတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ပဲေလ။ ခ်စ္တတ္တယ္မုန္းတတ္တယ္။ တျခားသူေတြနဲ႕အနည္းအမ်ားပဲကြာတယ္။ သူငယ္ခ်င္းတို႕လည္း ဒီပိုစ္ဒ္ေလးကိုဖတ္ၿပီးရင္ ကြၽန္မဘယ္ေလာက္ ခ်စ္တတ္သလဲဆိုတာကို သိသြားၾကမယ္လို႕ ထင္တယ္ေလ။
အခ်စ္ဆိုတာကိုလူေတြက ကိုယ့္ခံစားရတာနဲ႕အညီ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုၾကတယ္လို႕ ကြၽန္မကေတာ့ယံုၾကည္တယ္။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရတဲ့သူကေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာ ပိုင္ဆိုင္ျခင္းေပါ့။ စြန္႕လႊတ္လိုက္ရတဲ့သူအတြက္ကေတာ့ စြန္႕လႊတ္ျခင္းတဲ့။ တခ်ဳိက႕ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုလို႕ရရင္ အခ်စ္မဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုပဲ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူတို႕အျမင္နဲ႕ သူတို႕ကေတာ့မွန္ေနတာပဲေလ။ ကြၽန္မေတာ့ အခ်စ္ဆိုတာကို အဓိပၸါယ္လည္းမဖြင့္တတ္ဘူး။ လူတစ္ေယာက္ကို ကိုယ့္ကိုယ္ကိုခ်စ္သလို ခ်စ္ေနဖို႕ပဲလို႕ ထင္တယ္။
ေနာက္တစ္ခ်က္ေျပာဖို႕က်န္ခဲ့တယ္။ ကြၽန္မက တျခားအရာေတြမွာသာ မာနမၾကီးတာ။ အခ်စ္နဲ႕ပတ္သက္ရင္ အရင္ကတည္းက သိပ္မာနၾကီးတာ(အခုေတာ့----)။ သိပ္လည္းလ်ဳိ႕၀ွက္တတ္တယ္(ကာယကံရွင္မသိေအာင္)။ ဒါ့ေၾကာင့္ ကြၽန္မသူငယ္ခ်င္းက ကြၽန္မကို စက္ရုပ္လို႕ေျပာတာျဖစ္မယ္။
ကြၽန္မေလ သူ နဲ႕မေတြ႕ခင္အထိ အခ်စ္ဆိုတာအထင္ႀကီးေလးစားမႈလို႕ ယူဆခဲ့တယ္။ ကြၽန္မရဲ႕ခ်စ္သူျဖစ္ရမယ့္သူမွာ အနည္းဆံုး ကြၽန္မအေနနဲ႕ အထင္ႀကီးေလးစားစရာေကာင္းတဲ့အခ်က္တစ္ခ်က္ရွိရမယ္ေပါ့။ ကြၽန္မက ေလာဘႀကီးတယ္။ ကြၽန္မခ်စ္သူက ကြၽန္မထက္ပညာပိုတတ္ရမယ္၊ ထက္ျမက္ရမယ္၊ ကြၽန္မကို ဦးေဆာင္ႏုိင္ရမယ္၊ စိတ္ထားကအစေပါ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေကာင္းမြန္ျပည့္စံုတဲ့သူ ျဖစ္ရမယ္လို႕ စံႏႈန္းေတြထားထားတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကြၽန္မရဲ႕ပထမဆံုးခ်စ္သူက သူ႕အေနနဲ႕လည္း ကြၽန္မက သူ႕ရဲ႕ပထမဆံုးခ်စ္သူပဲ ျဖစ္ေနရမယ္ေပါ့။ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့ ကြၽန္မလည္း ကြၽန္မရဲ႕ပထမဆံုး ခ်စ္သူေနရာကို လြယ္လြယ္ဘယ္သူ႕ကိုမွ မေပးဘူး။ တကယ္ျမတ္ႏိုးရမယ့္သူမွ ကြၽန္မခ်စ္သူအျဖစ္ လက္ခံမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးေၾကာင့္ပဲ။ သူဆိုတဲ့ သူကိုနာမည္၀ွက္တစ္ခု ေပးလိုက္မယ္။ ျပည့္စံု လို႕။ ထူးျခားတာတစ္ခုကေတာ့ ျပည့္စံုဆီမွာ ကြၽန္မအထင္ႀကီး ေလးစားလို႕ရတဲ့အခ်က္ တခ်က္မွမရွိတာပဲ။ ဒါပေမယ့္ ကြၽန္မသူနဲ႕ေတြ႕ရင္ ရင္ခုန္တယ္၊ သူ႕မ်က္၀န္းေလးေတြကို ေငးၾကည့္ေနရတာကို ႏွစ္သက္တယ္။ သူနဲ႕အတူ စကားေျပာရတဲ့အခ်ိန္ေတြကို သာယာမိတယ္။ သူက ကြၽန္မရဲ႕စံႏႈန္းေတြနဲ႕ မကိုက္ဘူး။ ပိုဆိုးတာက သူ႕မွာရည္းစားရွိခဲ့ဖူးတယ္။ သူ႕အေၾကာင္းေတြ ကြၽန္မအကုန္သိတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကေျပာတယ္ နင္သူ႔ကိုသေဘာက်လြန္းလို႕ နင့္မ်က္လံုးေတြ ကန္းကုန္ၿပီတဲ့။ ကြၽန္မသိေနတာတစ္ခုက ကြၽန္မမ်က္လံုးေတြဟာ အေကာင္းအတိုင္းပါပဲ။ သူ႕ကို ခ်စ္တာက ခ်စ္တာပဲေလ။ သူ႕အျပစ္ေတြကို ကြၽန္မျမင္တာေပါ့။ သိတာေပါ့။ ကြၽန္မ မၾကိဳက္တဲ့ သူ႕အားနည္းခ်က္ေတြကို မိတ္ေဆြတစ္ဦးအေနနဲ႕ အနားကေန ျပဳျပင္ေပးဖို႕ အၿမဲၾကိဳးစားေနမိတယ္။ ျပည့္စံုနဲ႕ေတြ႕ေတာ့ အခ်စ္အေပၚ ကြၽန္မရဲ႕ထင္ျမင္ခ်က္က ေျပာင္းသြားတယ္။ အခ်စ္ဆိုတာ နားလည္မႈပဲလို႕ လက္ခံလာတယ္။ ကြၽန္မ သူ႕ကို ပိုနားလည္လာေလေလ သူ႕ကိုပိုျမတ္ႏိုးမိေလပဲေလ။
ကြၽန္မသူ႕အေပၚ ခ်စ္တဲ့အခ်စ္က ေကာ္ဖီကို ကြၽန္မႏွစ္သက္သလိုပဲ။ ေကာ္ဖီဟာ ကြၽန္မလို ေရာဂါသည္တစ္ေယာက္အတြက္ မသင့္ေတာ္ဘူးဆိုတာ ကြၽန္မသိတာေပါ့။ အားလံုးက မေသာက္ဖို႕၀ိုင္းတားျမစ္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မက ေကာ္ဖီကို ေသာက္ျမဲေသာက္တယ္။ မစြန္႕လႊတ္ခဲ့ဘူး။ ဘယ္ေတာ့မွလည္း စြန္႕လႊတ္မွာမဟုတ္ဘူးေလ။ ေရာဂါရမယ္မွန္းသိရက္နဲ႕ ဘာလို႕ဇြတ္ေသာက္ေနရတာလဲလို႕ အျပစ္တင္ေကာင္းအျပစ္တင္ၾကလိမ့္မယ္။ ကြၽန္မအေနနဲ႕ ေကာ္ဖီေသာက္ေနရဲ႕အခ်ိန္ဟာ အရမ္းကို စိတ္အပန္းေျပတယ္။ ေကာ္ဖီရဲ႕ခါးသက္သက္အရသာကို ႏွစ္သက္တယ္။ ေကာ္ဖီေသာက္ရင္းအလုပ္လုပ္ရတာ ကြၽန္မအတြက္ အရမ္းအဓိပၸါယ္ရွိတယ္လို႕ ကြၽန္မထင္တယ္။ အဲဒီလိုပဲ ျပည့္စံုကို မခ်စ္ဖို႕ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုး၀ိုင္းတားတယ္။ အျခားသူေတြထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ကို စဥ္းစားဖို႕ပဲ တိုက္တြန္းတယ္။ သူတို႕ရဲ႕ေစတနာကို ကြၽန္မနားလည္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အားလံုးရဲ႕စကားကို ဖီဆန္ၿပီး ျပည့္စံုကို ကြၽန္မရဲ႕ႏွလံုးသားထဲမွာ ေနရာေလးတစ္ေနရာေပးမိတယ္။ အဲဒီေနရာေလးကို သူလိုခ်င္မွလိုခ်င္လိမ့္မယ္။ မလိုခ်င္ရင္လည္း ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ ကြၽန္မက သူ႕အတြက္ ႏွလံုးသားထဲမွာ ေနရာေလးတစ္ခု သီးသီးသန္႕သန္႕ေလး ေပးထားရတာကိုပဲေက်နပ္တယ္။ တခါတေလ သူ႕ရဲ႕ အျပဳအမူေတြေၾကာင့္ ကြၽန္မရင္နာမိေပမယ့္ အရာအားလံုးကို နားလည္ခြင့္လႊတ္ေပး ခဲ့တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြက ေမးတယ္ နင့္မွာမာနဆိုတာမရွိေတာ့ဘူးလားတဲ့။ နင္သေဘာက်ေနတာကို ျပည့္စံု သိသြားၿပီး နင့္ကို အထင္ေသးမွာကိုေရာ မေတြးမိဘူးလားတဲ့။ ကြၽန္မလည္း အရင္တုန္းက အဲဒီလိုေတြ ေတြးဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္မအဲဒီလို ျဖည့္ဆည္းေပးေနရတာကိုပဲ ေက်နပ္တယ္။ သူ႕ဘက္အျမင္ကို ကြၽန္မ မသိခ်င္ဘူး။ သူ ကြၽန္မခ်စ္ေနတာကို သိရင္သိေနမယ္။ မသိရင္လည္းမသိေလာက္ဘူး။ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတာလဲျဖစ္ႏုိင္တယ္။ ဒါသူ႕လြတ္လပ္ပိုင္ခြင့္ေလ။ တေန႕ေန႕မွာ သူက ကြၽန္မ မဟုတ္တဲ့အျခားမိန္းကေလးတစ္ေယာက္ကို တကယ္ခ်စ္မိသြားၿပီး လက္ထပ္သြားမယ္ဆုိရင္လည္း သူ႕ရဲ႕အခင္မင္ဆံုး မိတ္ေဆြတစ္ဦးအျဖစ္ ၿပံဳးၿပဳံးေလးပဲ သူ႕အတြက္ ကြၽန္မ အေကာင္းဆံုးျဖည့္ဆည္းေပးသြားမွာပါ။ ကြၽန္မရင္ထဲက ေနရာေလးတစ္ခုကိုေတာ့ ကြက္လပ္ေလးအျဖစ္ပဲ တသက္လံုးထားရွိလိုက္ေတာ့မယ္ေလ။ ကြၽန္မရဲ႕သူ႕အေပၚထားရွိတဲ့အခ်စ္ဟာ ခ်စ္ေနတာပါပဲ။ မပိုင္ဆုိင္ရလည္း ျပံဳးျပံဳးေလးပဲ ကြၽန္မဆက္ခ်စ္သြားမွာပါ။
ကဲ------------ သူငယ္ခ်င္းတို႕ ဒါေတြကေတာ့ကြၽန္မစိတ္ကူးယဥ္ထားတဲ့ အခ်စ္အေၾကာင္းပဲ။ အဲဒီလို လူတစ္ေယာက္ကို ကြၽန္မခ်စ္မိရင္ေကာင္းမယ္ေနာ္။ ကြၽန္မရဲ႕အခ်စ္အေပၚအျမင္ကိုေရာ သူငယ္ခ်င္းတို႕က ဘယ္လုိျမင္လဲ။ ကြၽန္မက စက္ရုပ္မေလး တစ္ရုပ္နဲ႕တူေနေသးလား။ ကြၽန္မကို ဘယ္လိုအႀကံညဏ္ေတြေပးမလဲဆိုတာ ေမွ်ာ္ေနမယ္ေနာ္။